వెళ్ళనీ

వెళ్ళనీ అంటారు అమృతవిద్య తెలిసినవారు 
పనితొందరలో వున్నట్టు పరుగులుపెట్టే గాలికీ, నీటికీ, కిరణాలకీ
నీ చేతులు విశాలంగా చాపి మరీ వీడ్కోలు పలికినట్టు
మనుషుల్నీ, ఊహల్నీ కూడా నిన్ను విడిచి వెళ్ళనిమ్మని అంటారు

జ్ఞానమనీ, మోక్షమనీ చెబుతారే అదేమిటని అడిగినప్పుడు
ఏదీ ఉండదనే వివేకంలోకి మేలుకోవటమే జ్ఞానమనీ
అన్నిటినీ సహజంగా పోనివ్వటమే మోక్షమనీ చెబుతారు

వెళ్ళిపోతే కొత్తవి వస్తాయా అని అడుగుతామా 
కొత్తవి వచ్చే హామీ లేదు కాని
వెళ్ళనివన్నీ ఉన్నచోటనే జీవం కోల్పోతాయని చెబుతారు

వేటినీ వెళ్ళనివ్వం కనుకనే
మన చుట్టూ ఎడారుల్ని కావలికాస్తున్న దిగులు 
మన ముఖాలపై చీకట్లను దాస్తోన్న వెల్తురు నవ్వులు 

హుందాగా వెళ్లనివ్వటం మరిచినపుడల్లా
కిరణాల్లా బయలుదేరిన మనం నీడలుగా మారిపోతాం   

ఈ బానిసత్వాన్ని ప్రేమగా భ్రమించి మురిసిపోతామా
స్వేచ్చ తెలిసినవాడు రహస్యంగా సమస్తాన్నీ ప్రేమిస్తూ వుంటాడనీ
బంధాలలో మునిగినవాడు రహస్యంగా తనని కూడా ద్వేషిస్తాడనీ  
మనం ద్వేషిస్తామని తెలిసి కూడా ప్రేమకొద్దీ చెబుతూనే వుంటారు